Pojęcie satysfakcji seksualnej określanej również mianem zadowolenia z życia seksualnego stało się przedmiotem rozważań naukowych wśród wielu badaczy. Prowadzone dotąd badania nad pojęciem satysfakcji seksualnej wykazały szereg implikacji, wynikających z konstruktu i mających istotne znaczenie dla funkcjonowania jednostki.
Jak zdefiniować satysfakcję seksualną?
Z dotychczasowo przeprowadzonych badań nad satysfakcją seksualną wysnuć można konkluzję, że satysfakcja seksualna, choć jest terminem intuicyjnie znanym, stanowi złożone pojęcie, różnie definiowane w literaturze. I choć powszechnie utożsamiana z przyjemnością wynikającą z osiągnięcia orgazmu, satysfakcja seksualna stanowi konstrukt o wiele bardziej złożony, o czym świadczy brak spójności definicyjnej. Zdaniem Hanny Malewskiej satysfakcja seksualna jest rozumiana jako „stopień ogólnego zadowolenia z życia płciowego”. Podobnie definiują pojęcie Pinney, Gerrard, Denney uznając za satysfakcję seksualną „subiektywne oszacowanie stopnia, w jakim osoba jest usatysfakcjonowana ze swojego życia seksualnego ”. Szerzej, natomiast satysfakcję seksualną definiują Ziherl i Masten, określając ją jako „stan emocjonalny, który pojawia się przy zaspokojeniu indywidualnych pragnień w obszarze życia seksualnego”.
Seksualność
Najbardziej wszechstronna definicja seksualności Laphimona która została opublikowana w 2005 roku: „ seksualność jest podstawowym elementem bycia człowiekiem przez całe życie, obejmującym seks, płciową identyfikację i role, orientacja seksualna, erotyzm, pożądanie, intymność i reprodukcję. Seksualność jest doświadczana i wyrażana w myślach, fantazjach, przeżyciach, przekonaniach, wartościach, zachowaniach, rolach i związkach. Seksualność powstaje na skutek integracji czynników biologicznych, psychologicznych, społecznych, ekonomicznych, politycznych, kulturowych, etycznych, prawnych, historycznych, religijnych i duchowych” (Laphimon, 2005, za: Starowicz, 2010, s.25).
Więcej na ten temat: Seksualność
Satysfakcja seksualna jako ważny element ludzkiego życia
Satysfakcjonujące życie seksualne jest „[…] co raz częściej traktowane jako element wysokiej jakości życia, czynnik stanowiący o dobrym zdrowiu i samopoczuciu” (Ostrowska, Izdebski, 2003, s. 134). Satysfakcja seksualna jest, więc jednym ze wskaźników zdrowia seksualnego, elementem jakości życia człowieka, czynnikiem mającym wpływ na samopoczucie i dobrostan jednostki. Jest, więc konstruktem przejawiającym się na wielu płaszczyznach, będącym w związku z seksualnymi i poza seksualnymi obszarami funkcjonowania człowieka..
Ważność satysfakcji seksualnej podkreśla się w materiałach Międzynarodowej Konferencji ONZ na Rzecz Ludności i Rozwoju (Kair, 1994,), gdzie seksualność jest utożsamiana ze zdrowiem seksualnym (Starowicz, 2010, s.25). Poszukując wyznaczników wysokiego poczucia jakości życia, nie można pominąć zdrowia seksualnego i poziomu satysfakcji związanej z tym wymiarem. Badania przeprowadzone przez Kopenhaskie Centrum Badań nad Jakością życia (The Quality-of-Life Research Center, Copenhagen), w przedziale wiekowym 18-88 lat, wykazały, że osoby z dysfunkcjami seksualnymi cechuje poziom jakości życia do 20 procent niższy niż u zdrowych osób (Nomejko i wsp., 2012).
Z badań Ostrowskiej i in. (2001) wynika, że 50% badanych uznaje seks za ważny składnik ich życia, który rzutuje na efekty osiągane w innych dziedzinach. U 56% badanych obniżona zdolność do uprawiania seksu niekorzystnie wpływała na ich związek oraz więzi z partnerem. Dodatkowo u 55% respondentów niski poziom satysfakcji z życia seksualnego był związany z obniżonym poziomem samooceny, wynikami w pracy (21%) oraz relacjami w rodzinie.
Z kolei z badań Starowicza i Długołęckiej (2002) wynika, że wielu badanych uznaje wysoki poziom satysfakcji seksualnej za podstawę związku. Aż 88% badanych stwierdza że „seks to intymne spotkanie mężczyzny i kobiety, zawsze coś niepowtarzalnego”.
Zadowolenie z życia seksualnego może być także rozpatrywane jako istotny wskaźnik globalnej oceny jakości życia, co potwierdza badanie przeprowadzone na grupie osób
(w wieku 23 – 35 l), pozostających w nieformalnych i bezdzietnych związkach. W badaniu tym satysfakcja seksualna ujmowana jako „[…] pozytywna postawa, a więc myśli, emocje
i zachowania wobec własnej atrakcyjności seksualnej, relacji partnerów seksualnych oraz samego seksu” (Nomejko, 2012, s. 57) okazała się być istotnym predyktorem poczucia jakości życia. Satysfakcja z życia seksualnego wiązała się istotnie z takimi wymiarami jakości życia jak: psychofizyczna (cielesność, popędowość) i podmiotowa (poczucie indywidualności) (Nomejko i wsp., 2012).
Satysfakcjonujące życie seksualne wydaje się mieć także istotne znaczenie dla funkcjonowania diadycznego, co znajduje potwierdzenie w licznie przeprowadzonych badaniach (Guo, Huang, 2005; Litzinger, Coop, Gordon, 2005). W wielu badaniach wykazano, że osoby deklarujące wysoki poziom zadowolenia z seksu są istotnie bardziej zadowolone ze swojego związku. Wnioski te zdają się potwierdzać wyniki badania przeprowadzonego na grupie 80 studentów, w którym wykazano, że poziom satysfakcji seksualnej jest związany z jakością i trwałością związku. Osoby zadowolone z życia seksualnego wysoko oceniają jakość swojego związku i deklarują chęć pozostania z obecnym partnerem. Ponadto, w badaniu tym istotne, pozytywne związki odnotowano także pomiędzy poziomem satysfakcji seksualnej a poczuciem koherencji i jej trzema komponentami (poczuciem zrozumiałości, poczucie zaradności i poczuciem sensowności) (Gulczyńska, Jankowiak, 2006).
Podobne wyniki uzyskano w badaniu przeprowadzonym przez Rehmana, Rellini i Fallis’a (2011), w którym poszukiwano związków pomiędzy ważnością otwartości seksualnej (seksualna samoświadomość) a poziomem satysfakcji seksualnej w związkach partnerskich. W badaniu tym wykazano, że poziom własnej samoświadomości seksualnej lub stopień w jakim osoba jest otwarta na preferencje seksualne swojego partnera pozytywnie koreluje z własną satysfakcją seksualną. Zależność ta wydaje się występować zarówno w grupie kobiet jak i mężczyzn.
Autor: Piotr Stasialovich