Pochwica niejedno ma imię – waginizm, zespół Mariona-Simsa – określeń na to zaburzenie jest wiele. Niestety, społecznie nadal postrzegane jest bardziej jako zabawna ciekawostka, niż rzeczywisty problem. Wstyd powoduje, że niewielki odsetek kobiet szuka pomocy u specjalisty, a przecież terapia pochwicy ma bardzo dużą skuteczność. Z naszego artykułu dowiesz się więcej o tym zaburzeniu i jego przyczynach.
Czym jest pochwica?
Pochwica to dysfunkcja seksualna polegająca na mimowolnym skurczu mięśni otaczających jedną trzecią zewnętrznej części pochwy – mięśnia kroczowego oraz mięśnia dźwigacza odbytu. Skurcz jest niezwykle bolesny dla kobiety, a jednocześnie uniemożliwia współżycie płciowe i nierzadko badanie ginekologiczne.
Pierwotna czy wtórna?
Istnieje wiele podziałów pochwicy, które próbują usystematyzować to schorzenie. Często pod uwagę bierze się czas, w którym po raz pierwszy wystąpiły objawy. Pod tym względem wyróżnia się:
- pochwicę pierwotną – występuje od pierwszych prób kontaktów seksualnych i dotyczy zazwyczaj nastolatek lub młodych kobiet. Ten rodzaj dysfunkcji ma najczęściej podłoże psychosomatyczne, jednak nie zawsze.
- pochwicę wtórną – pojawia się u kobiet, których życie seksualne z partnerem było wcześniej udane i nie odczuwały niepokojących dolegliwości.
Psychoemocjonalna czy organiczna?
Drugi podział uwzględnia przyczyny pochwicy. Co ciekawe, początkowo przyczyny te wydają się dość jasne, jednak nierzadko przyczyny organiczne same w sobie nie utrudniają współżycia, a powodują u kobiet zaburzenia psychoemocjonalne związane ze wstydem lub lękiem przed współżyciem. Biorąc pod uwagę przyczyny wyróżnia się:
- pochwicę psychoemocjonalną – zaburzenie związane z przyczynami psychogennymi i psychosomatycznymi. Bolesne skurcze mięśni mogą wystąpić przed rozpoczęciem stosunku płciowego (pochwica przedwstępna) lub w jego trakcie (pochwica napadowa). Wśród przyczyn tego zaburzenia wymienia się między innymi:
- traumatyczne wydarzenia w przeszłości, zwłaszcza związane z przemocą seksualną;
- uraz psychiczny związany z partnerem seksualnym i złe relacje partnerskie;
- małe doświadczenie seksualne;
- stosowane w dzieciństwie kary związane z przejawami zainteresowania seksualnością;
- purytańskie wychowanie.
- pochwicę organiczną – związana jest z chorobami lub nieprawidłowościami w obrębie układu rozrodczego. Przyczyną tego zaburzenia mogą być:
- zmiany zapalne pochwy;
- zmiany zanikowe błony śluzowej;
- zespoły bólowe miednicy;
- zmiany w przebiegu endometriozy;
- urazy w obrębie pochwy i krocza;
- wrodzone wady rozwojowe: zarośnięcia narządów płciowych, przegrody, zdwojenia, agenezje.
Warto poszukać pomocy!
Szacuje się, że na pochwicę cierpi kilka procent Polek. W rzeczywistości odsetek ten jest o wiele większy, gdyż w badaniach uwzględniono jedynie kobiety, które podjęły się leczenia tego zaburzenia. Do kogo zwrócić się po specjalistyczną pomoc?
Ginekolog, psycholog seksuolog czy może fizjoterapeuta uroginekologiczny?
Czy warto w ogóle szukać pomocy? Oczywiście! Literatura medyczna wskazuje, że każdy przypadek pochwicy można trwale wyleczyć, łącząc starania pacjentki, jej partnera oraz odpowiedniego specjalisty. Nie warto bagatelizować objawów. Pochwica często przyczynia się do rozwoju zaburzeń czy chorób psychicznych (oziębłość seksualna, zaburzenia lękowe, depresja). Niekiedy też kobiety dotknięte pochwicą unikają przez wiele lat wizyt i badań ginekologicznych.
Podejrzewając u siebie pochwicę, w pierwszej kolejności należy udać się do specjalisty ginekologa. Wywiad lekarski i badanie ginekologiczne pozwolą na postawienie diagnozy i jednoczesne wykluczenie zmian chorobowych w obrębie układu płciowego. Należy podkreślić, że niekiedy skrajnie zaawansowana pochwica może uniemożliwić przeprowadzenie części badania.
Kompleksową terapię pochwicy poprowadzi psycholog-seksuolog, który jest doświadczonym specjalistą w zakresie szeroko pojętej seksualności człowieka, który w razie potrzeby poprowadzi skuteczną psychoterapię pacjentki.
W gabinecie psychologa-seksuologa kobieta cierpiąca na pochwicę dostanie również informację o pomocnych ćwiczeniach, które można wykonywać w domu samemu lub z partnerem.
Uzupełnieniem leczenia pochwicy mogą być wizyty u fizjoterapeuty uroginekologicznego. Dobry fizjoterapeuta, przy pomocy metod i ćwiczeń terapeutycznych, nauczy kobietę cierpiącej na pochwicę odpowiedniej pracy mięśni dna miednicy, pomagając w mimowolnych skurczach i zespołach bólowych.
Pochwica to dysfunkcja seksualna, która charakteryzuje się bardzo różnorodnym obrazem. Terapia powinna być dostosowana indywidualnie do potrzeb kobiety, a nierzadko wymaga ona specjalnego zespołu interdyscyplinarnego złożonego z ginekologa, psychologa-seksuologa i fizjoterapeuty. Warto zwrócić się po pomoc, by uniknąć narastającej frustracji, nieporozumień w związku czy problemów w staraniu się o potomstwo. Kompleksowa terapia pozwoli kobiecie czerpać przyjemność z życia seksualnego.
