Awersja seksualna to, wg klasyfikacji ICD-10, zaburzenie seksualne, w którym osoba, której ono dotyczy, odczuwa lęk w perspektywie kontaktu seksualnego. Przeżywany lęk jest tak silny, że pacjent unika aktywności seksualnej (awersja).
Objawy awersji seksualnej
Objawy awersji seksualnej mogą przypominać te, które pojawiają się przy doświadczeniu silnego lęku – drżenie i pocenie się dłoni, duszność, przyspieszone bicie serca, zawroty głowy. W zależności od stopnia zaburzenia, objawy mogą pojawić się tuż przed stosunkiem, w innym kontekście w obecności partnera lub na samą myśl o perspektywie kontaktu seksualnego.
Przyczyny awersji seksualnej
Przyczyny awersji seksualnej są wielorakie i mogą być związane z:
- osobą, której ona dotyczy (przeżyte molestowanie bądź zgwałcenie, doświadczenia kazirodcze, inne, złe doświadczenia seksualne, opór przed seksem z powodów moralnych lub religijnych, zaburzenia lękowe, zaburzenia osobowości i inne);
- partnerem lub partnerką tej osoby (problemy relacyjne, zaburzenia seksualne partnera, przeżyta zdrada, niedbałość partnera o higienę i inne).
Problem awersji seksualnej dotyczy kilkukrotnie częściej kobiet niż mężczyzn.
Awersji seksualnej nie należy mylić z anhedonią seksualną (brakiem zdolności do odczuwania przyjemności z kontaktów seksualnych) lub aseksualnością (brakiem potrzeby uprawiania seksu, co nie musi wiązać się z cierpieniem).
Więcej na ten temat: Aseksualizm
Leczenie awersji seksualnej
Leczenie awersji seksualnej powinno być planowane indywidualnie, w zależności od stopnia oraz źródła problemu. Nierzadko leczenie wymaga współpracy z psychoterapeutą, seksuologiem i psychiatrą (który może przepisać leki przeciwlękowe). Problem warto skonsultować z seksuologiem, którzy zbierze wywiad i zaleci najlepszą formę leczenia.
Więcej na ten temat: Seksuolog Warszawa
Autor: Michał Kopeć