Choroba alkoholowa to poważny problem, który dotyczy nie tylko osoby uzależnionej od picia alkoholu, ale także jej bliskich. Alkoholicy często nie zdają sobie sprawy z powagi sytuacji lub wypierają problem, przez co nie są w stanie wyjść nałogu bez czyjejś pomocy. Dlatego warto wyciągnąć pomocną dłoń do osoby dotkniętej problemem alkoholowym i pomóc jej uporać się z uzależnieniem. Jak to zrobić? Szczegóły poniżej.
Fazy uzależnienia od alkoholu
Bliscy osoby dotkniętej problemem alkoholowym zwykle są świadkami tego, jak sama wpędza się w nałóg. Człowiek nie uzależnia się od alkoholu z dnia na dzień. Jest to długotrwały proces, a objawy choroby z czasem znacznie się pogłębiają. Warto jest znać poszczególne etapy uzależniania się od alkoholu, ponieważ wtedy można odpowiednio wcześnie zareagować.
Jak rozwija się choroba alkoholowa? Oto poszczególne fazy. Czas trwania każdej z nich jest indywidualny i zależy od wielu czynników.
1. Faza pierwsza – prealkoholowa (wstępna)
Na tym etapie picie alkoholu zwykle ma charakter jedynie towarzyski i nie wzbudza podejrzeń bliskich. Picie alkoholu sprawia choremu przyjemność, dlatego coraz częściej znajduje do tego okazje. Z biegiem czasu wzrasta tolerancja na alkohol, przez co chory musi coraz więcej wypić, by uzyskać stan upojenia alkoholowego. Faza prealkoholowa może trwać nawet kilka lat.
2. Faza druga – ostrzegawcza (zwiastunowa)
Rozpoczyna się w momencie wystąpienia palimpsestu, czyli pierwszej luki w pamięci, gdy podczas bycia pijanym „urywa się film”. Osoba uzależniona od alkoholu na tym etapie pije do momentu, aż traci rozeznanie, gdzie jest i co się z nią dzieje. Na następny dzień nie pamięta nic z tego, co robiła wczoraj. Później luki w pamięci pojawiają się coraz częściej, nawet pomimo wypicia stosunkowo niewielkiej ilości alkoholu. W dodatku chory próbuje ukryć swoje picie, często pije sam lub chcąc wyleczyć kaca.
3. Faza trzecia – krytyczna
Przejście do niej następuje w chwili utracenia kontroli nad piciem alkoholu. Nie ma rzeczy, która byłaby w stanie powstrzymać uzależnionego od sięgania po alkohol. Nawet jak chwilowo przestaje pić, to bardzo szybko wraca do nałogu. Przez ciągłe picie psuje relacje z bliskimi, zaczyna mieć problemy w pracy. Pojawiają się pierwsze fizyczne objawy uzależnienia. Choremu nieustannie towarzyszy uczucie pustki i bezradności, spada poczucie wartości i samoocena.
4. Faza czwarta – przewlekła (chroniczna)
Osoba uzależniona w tej fazie już nawet nie stara się stwarzać pozorów, tylko pije praktycznie bez przerwy. Nie szuka pretekstów, wymówek ani usprawiedliwień, nie udaje przed sobą i bliskimi. Przez nieustanne pozostawanie w fazie upojenia alkoholowego organizm powoli się wyniszcza, co odbija się na zdrowiu zarówno fizycznym, jak i psychicznym. W zaawansowanej postaci choroby alkoholowej może wystąpić psychoza, w której chory już nawet nie zwraca uwagi na to, co pije, przez co sięga nawet po substancje trujące (np. denaturat).
Jak pomóc osobie uzależnionej od alkoholu?
Zanim zaczniemy działać, najpierw musimy uświadomić sobie, że bliska nam osoba zmaga się z poważnym problemem, który wymaga leczenia. Świadomość występowania choroby alkoholowej dla wielu jest trudna do zniesienia. Zdarza się jednak, że alkoholicy nie widzą problemu albo próbują go wyprzeć. Wtedy w pierwszej kolejności należy skonfrontować taką osobę z sytuacją i informacją o tym, że jest uzależniona od alkoholu.
Pamiętajmy, że naszą rolą, jako osoby z bliskiego otoczenia osoby dotkniętej problemem alkoholowym, jest uświadomienie jej powagi problemu i ukazania konsekwencji picia. Nie jesteśmy jednak w stanie zmusić jej do zmiany swojego postępowania i zaprzestania sięgania po alkohol. To jej indywidualna decyzja, którą musi sama podjąć.
Terapia u psychologa – pierwszy krok do wyjścia z nałogu
Jeśli osoba uzależniona od alkoholu wykaże chęć zmiany swojego życia i zaprzestania picia alkoholu, w dążeniu do wyjścia z nałogu będzie potrzebować wsparcia psychologa. Detoks alkoholowy, choć ważny, stanowi jedynie połowę sukcesu. Konieczna jest terapia i rozpoczęcie specjalistycznego leczenia. Psycholog dobierze odpowiednią formę terapii dla pacjenta, która będzie odpowiedzią na jego indywidualne potrzeby.
Podsumowując, chcąc pomóc osobie dotkniętej problemem alkoholowym wyjść z nałogu, należy uświadomić jej powagę sytuacji i skłonić do zmian, następnie znaleźć odpowiedniego terapeutę.
Pamiętajmy, że to dopiero początek zmian, a droga do wyjścia z uzależnienia będzie długa i żmudna, w dodatku będzie wymagać dużego zaangażowania zarówno samej osoby uzależnionej, jak i osób z jej bliskiego otoczenia. W tym trudnym dla niej czasie trzeba jej bowiem okazać wsparcie i zrozumienie oraz niezbędną pomoc, której będzie potrzebować.